Melanoompunt

Ontmoetingsdag – De psychiater & het melanoom

De diagnose van een melanoom veroorzaakt een storm van gevoelens bij de patiënt en zijn omgeving. Prof. Dirk De Wachter stond stil bij dit gegeven en zocht naar krachten en mogelijkheden: relationele verbindingen maken en hechting, existentiële twijfel en diepgang, machteloosheid en hoop
Zo’n 75 mensen waren afgereisd naar Hasselt om hem te horen spreken.
Waarom kunnen wij niet omgaan met problemen, ongemakkelijkheid, ongeluk etc. ?
Het leven hoeft niet constant feest te zijn, we moeten ook een beetje ongelukkig mogen zijn.  Het leven moet niet zijn als een Facebook-pagina: constant lol, gezelligheid en pret. 
Onze maatschappij, het sociale weefsel verbrokkelt. Er is geen ‘echt’ contact meer met elkaar. Liefde is het niet-weglopen van verdriet of moeilijkheden.  Kwade dagen wegmoffelen is niet de oplossing. Onze maatschappij vindt vrijheid te belangrijk, de ‘ikkig-heid’ wordt te zeer uitvergroot. 
 
Dirk beschreef 6 aspecten:
1.Verbinding
Mensen hebben gezelschap nodig, zeker als je een moeilijkere periode doormaakt, zoals wij allemaal: een vrije interpretatie door Dirk van Jean-Paul Sartre’s leuze:  “l’enfer, c’est le manque des autres”, je hebt anderen nodig om door je moeilijke periodes te komen, fundamentele gelukkigheid is liefdevol omringd zijn. Het probleem van onze huidige maatschappij is dat je uit het sociale netwerk valt, als je ‘lastigheid’ ondervindt. 
We proberen alles uit te leggen en zijn daar heel ver in gevorderd dankzij neurofysiologie, psychologie en filosofie. Maar er is het ‘onbegrijpelijke’ (bv. waarom heb ik melanoom en anderen niet?) en daarover moeten we kunne praten, moeten we verbinden met anderen, zoals lotgenoten in een patiëntenvereniging. 
2. Vervlakking
Spreek over je verdriet, anders slik je het in.
Luister naar elkaar, wees elkaars psychiater.
Zit de zin van het leven nu echt in de ‘leukigheid’ van het leven? De zin van het leven, leer je kennen als het je tegenzit. Dan besef je dat je eigenlijk altijd aan het rennen bent geweest, en dat geluk ook kan zitten in het nietsdoen, ‘Warten ohne erwartung’. Zoals vissen, en dan de vis teruggooien als je er één gevangen hebt, en dan met lege handen thuiskomen.
3. Hechting
Wij hebben hechting nodig, net als een pasgeboren baby: die is niet in staat om alleen te overleven, heeft zorg en hechting nodig. Maar hechting blijft nodig. We moeten aangeraakt, geknuffeld, omhelsd worden, zeker als er verdriet is. Pak elkaar vast, dat is heel belangrijk !
4. In-fantiel
Woorden-loze beeldcultuur met visuele media als belangrijke speler. ‘Machines’ worden nu gebruikt om de verbinding tegen te gaan. Maar als je problemen hebt, wil je geen sms, dan moet je elkaar zien! Spreek met elkaar! En luister naar elkaar!
5. Existentie 
Als alles goed met je gaat dan loop je dikwijls te snel; als je problemen hebt, geniet je van alles waarvan je dan kan genieten. Je kan beter de tijd tijd geven. Iedereen zou moeten durven vertragen, stilstaan. En minder waarde hechten aan prestatie.
6. Lawaai
Dat zijn prikkels die de mens overstemmen. Stilte is belangrijk, leer te luisteren.
Besluit
Laten we proberen mensen tot hun recht te laten komen. Het is beter zich kwetsbaar, gevoelig op te stellen tegenover de ander en zich af te vragen : wat kan ik doen, als kleine ikke,  om de wereld leefbaarder te maken ?